ผลของยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟต่อค่าความแข็งแรงยึดเฉือนของเรซินคอมโพสิตและเฟลด์สปาธิกเซรามิก

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาค่าความแข็งแรงยึดเฉือนของเรซินคอมโพสิตและเฟลด์สปาธิกเซรามิก เมื่อใช้สารยึดติดชนิดใหม่ คือซิงเกิลบอนด์ยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟร่วมและไม่ร่วมกับสารคู่ควบไซเลน เปรียบเทียบกับการซ่อมแซมเซรามิกด้วยระบบสารยึดติดแบบดั้งเดิม วัสดุและวิธีการ: เตรียมชิ้นทดสอบเฟลด์สปาธิกเซรามิกรูปร่างทรงกระบอกจำนวน 21 ชิ้น โดยแต่ละชิ้นงานมีตำแหน่งทดสอบ 2ตำแหน่ง (42 ตำแหน่งทดสอบ) เตรียมผิวเฟลด์สปาธิกเซรามิกด้วยกรดไฮโดรฟลูออริกความเข้มข้นร้อยละ 5 นาน 60 วินาที ล้างและเป่าลมให้แห้ง สุ่มแบ่งชิ้นทดสอบเป็น 3 กลุ่ม กลุ่มละ 7 ชิ้น มี 14 ตำแหน่งทดสอบกลุ่มที่ 1 ทาสารคู่ควบไซเลนและสก็อตช์บอนด์มัลติเพอร์โพสแอดฮีซีฟ กลุ่มที่ 2 ทาสารคู่ควบไซเลนและซิงเกิลบอนด์ยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟ กลุ่มที่ 3 ทาซิงเกิลบอนด์ยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟ ฉายแสงสารยึดติดทั้ง 3 กลุ่มนาน 20 วินาที อุดเรซินคอมโพสิตขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 3 มิลลิเมตรหนา 2 มิลลิเมตรลงบนแต่ละตำแหน่งทดสอบ ฉายแสง 40วินาที นำตัวอย่างทั้งหมดแช่ในน้ำกลั่นที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 24 ชั่วโมง จากนั้นนำไปทดสอบค่าความแข็งแรงเฉือนโดยใช้เครื่องทดสอบสากล ด้วยความเร็วหัวกด 0.5 มิลลิเมตรต่อนาทีจนแท่งเรซินคอมโพสิตหลุด นำค่าเฉลี่ยแรงยึดเฉือนที่ได้ไปวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว และหาความแตกต่างระหว่างกลุ่มด้วยการเปรียบ เทียบเชิงซ้อนชนิดทูกี้ (p<0.05) จำแนกพื้นผิวการแตกหักของแต่ละตัวอย่างด้วยกล้องจุลทรรศน์แบบใช้แสง ผลการศึกษา: กลุ่มที่มีค่าเฉลี่ยความแข็งแรงยึดเฉือนมากที่สุดคือ กลุ่มที่ 2 (26.93±5.53 เมกะปาสคาล) ตาม ด้วยกลุ่มที่ 1 (26.74±4.58 เมกะปาสคาล) และกลุ่มที่ 3(18.51±4.24 เมกะปาสคาล) โดยพบว่าค่าความแข็งแรงยึดเฉือนของกลุ่มควบคุมและกลุ่มที่ใช้สารคู่ควบไซเลนร่วมกับซิงเกิลบอนด์ยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟมีค่ามากกว่ากลุ่มที่ใช้ซิงเกิลบอนด์ยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟเพียงอย่างเดียวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ลักษณะความล้มเหลวที่พบส่วนใหญ่เป็นแบบความเชื่อมแน่นล้มเหลวในเฟลด์สปาธิกเซรามิก สรุป: การใช้สารคู่ควบไซเลนร่วมกับซิงเกิลบอนด์ยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟช่วยเพิ่มค่าความแข็งแรงยึดเฉือนของเรซินคอมโพสิตและเฟลด์สปาธิกเซรามิก